داکلاتاسویر مهارکننده پروتئین غیر ساختاری 5A ویروس هپاتیت C و سوفوسبوویر مهارکننده آنالوگ نوکلئوتید پلی مزار NS5B ویروس هپاتیت C می باشد. داکلاتاسویر/سوفوسبوویر به عنوان یک داروی ضد ویروس با عملکرد مستقیم بر ویروس هپاتیت C کاربرد دارد. بعد از تجویز خوراکی تا 60 میلی گرم داکلاتاسویر، افزایش در مقادیر Cmax، AUC، Cmin تقریبا وابسته به دوز می باشد. بعد از حدود 2 ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی خود می رسد. سوفوسبوویر بعد از حدود 30 دقیقه الی 2 ساعت و متابولیت آن بعد از حدود 2 الی 4 ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی خود می رسد. میزان اتصال داکلاتاسویر به پروتئین های پلاسما در حدود 99درصد و مستقل از دوز می باشد. میزان اتصال سوفوسبوویر به پروتئین های پلاسما در حدود 61-65 درصد و مستقل از دوز می باشد. میزان اتصال متابولیت سوفوسبوویر به پروتئین های پلاسما اندک است. داکلاتاسویر سوبسترای آنزیم CYP3A می باشد و توسط CYP3A4 متابولیزه می گردد. سوفوسبوویر به میزان زیاد در کبد متابولیزه شده و به متابولیت فعال تری فسفات تبدیل می گردد. نیمه عمر حذف داکلاتاسویر حدود 12 الی 15ساعت می باشد. نیمه عمر حذف سوفوسبوویر و متابولیت آن به ترتیب 24 دقیقه و 27 ساعت می باشد.
داکلاتاسویر/سوفوسبوویر برای درمان بیماران مبتلا به عفونت مزمن ویروس هپاتیت C ژنوتایپ 1، 3 یا 4 کاربرد دارد.
مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین میکند، از خوددرمانی بپرهیزید.
هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی، ممکن است باعث بروز برخی عوارض جانبی نیز گردد. شایعترین عوارض جانبی گزارش شده در مصرف داکلاتاسویر/سوفوسبوویر احساس خستگی، سردرد، تهوع و اسهال میباشد.
تداخلات دارویی:
القاءکنندههای قوی آنزیم CYP3A (مانند فنی توئین، کاربامازپین، ریفامپین، گیاه علف چای) و یا القاءکنندههای متوسط آنزیم CYP3A (مانند بوسنتان، دگزامتازون، مدافینیل، نفسیلین، افاویرنز، اتراویرین، ریفاپنتین) ممکن است سطح پلاسمایی و در نتیجه اثر درمانی داکلاتاسویر را کاهش دهند.
مهارکنندههای قوی آنزیم CYP3A (مانند آتاازاناویر/ریتوناویر، کلاریترومایسین، ایندیناویر، ایتراکونازول، کتوکونازول، نفازودون، نلفیناویر، پوساکونازول، ساکوییناویر ، تلیترومایسین، وریکونازول) یا مهارکننده متوسط آنزیم CYP3A (مانند آتازاناویر، سیپروفلوکساسین، داروناویر/ ریتوناویر، دیلتیازم، اریترومایسین ، فلوکونازول، فوس امپرناویر، وراپامیل) ممکن است سطح پلاسمایی داکلاتاسویر/سوفوسبوویر را افزایش دهند.
تداخلات دارویی داکلاتاسویر/سوفوسبوویر با داروهای دابیگاتران، دیگوکسین، داروهای کاهنده چربی خون (آتورواستاتین، فلوواستاتین، پیتاواستاتین، پراواستاتین، رزوواستاتین، سیمواستاتین)، فنوباربیتال، اکس کاربازپین، داروهای ضد ایدز (ازجمله تیپراناویر/ریتوناویر)، داروهای ضد میکروبی مانند (ریفابوتین، ریفامپین، ریفاپنتین) گزارش شده است.
هشدارها و احتیاطهای لازم:
در صورت مصرف همزمان این دارو با داروهای دیگر به دلیل عوارض جانبی و تداخلات دارویی، پزشک خود را از تمامی داروهای مصرفی خود آگاه نمایید.
مصرف همزمان داکلاتاسویر/سوفوسبوویر با آمیودارون به دلیل بروز برادیکاردی شدید علامتی، مجاز نمیباشد.
مصرف همزمان داکلاتاسویر/سوفوسبوویر با سایر فرآوردههای حاوی سوفوسبوویر یا داکلاتاسویر مجاز نمیباشد.
در افرادی که همزمان مبتلا به سیروز کبدی و هپاتیت C هستند، میزان پاسخ درمانی به این دارو کاهش می یابد.
مصرف دربارداری و شیردهی:
اطلاعات کافی در مورد مصرف دارو در دوران بارداری و شیردهی وجود ندارد. لذا مصرف فرآورده در این دوران توصیه نمیگردد، مگر در صورت تشخیــص پزشـک متخصص. مصرف همزمان داکلاتاسویر/سوفوسبوویر به همراه ریباویرین در خانــمهای باردار و مردانی که همسرانشــان باردار میباشند منع مصرف دارد.
در صورت حساسیت به داکلاتاسویر، سوفوسبوویر و یا هر یک از اجزای این فرآورده از مصرف آن خودداری نمایید.
زمانیکه داکلاتاسویر/سوفوسبوویر به همراه سایر داروها تجویز گردد، کلیه موارد منع مصرف مرتبط با هر یک از داروها باید برای رژیم ترکیبی تجویز شده نیز در نظـــر گرفتـــه شود.
مصـــرف همـــزمان داکلاتاسویر/سوفوسبوویر با داروهای القاءکننده قوی آنزیم CYP3A (فنی توئین، کاربامازپین، ریفامپین، گیاه علف چای) و داروهای القاءکننده P-glycoprotein رودهای (ریفامپین، گیاه علف چای) منع مصرف د ارد.